"Yeni"

İnsan “yeni” kelimesinin yenilik getireceğine inandığından ve hiç bir zaman yaşadıklarından tam anlamıyla memnun olamayan bir varlık olduğundan ve hep daha iyisini isteyip arzuladığından yeni yıla anlamlar yükler. Bu sebepten sanırım yeni yıla eğlenerek girmek ister. Halbuki önemli olan yıl içerisinde yaşanacaklardır, yani önemli olan yılın başı değil içeriğidir.
Yeni yılın olmazsa olmazları vardır ki bunlar muhakkak yapılır. Bunlardan biri geçen yıla dair analiz yapmaktır. İnsan hatırladıkça iyi ki de bunu yapmışım ya da bu salaklığı nasıl yapabildim der.
Bir diğeri ise, yeni yıldan bir şeyler istemektir ki, bunlar hep sağlık, mutluluk, rahatlık, huzur gibi soyut şeyler olur. Oysa ki, insan hatırlanmaya değecek anılar yaşamak istemelidir. Çünkü bir sonraki yıla girildiğinde, elde kalacak olan şey anılarından başka bir şey değildir.
Yeni yıla nasıl girersen, bütün yıl da öyle geçermiş derler ya.. Ben mutlu girdim. İçimdeki şüpheleri, korkuları, endişeleri, hata yapma olasılıklarını, ruhumu kontrol eden mekanizmaları attım bir gün için bile olsa bir kenara. Şöyle baktım etrafıma.. Ve kaçınılmaz son olarak bir çırpıda geçen o koca yılı değerlendirdim. Bu yıl ne çok şey yaşamışım, ne çok sıkılıp, ne çok eğlenmişim bir yandan.. Ne çok şey öğrenmişim bu hayata dair.. Ne büyük sürprizler beklemiş beni.. Ve ben birçoğuna ne de çok hazırlıklıymışım..
Hani, şu yaşımdan bu kadar gün aldım, şu olmama bu kadar ay var daha denir ya hep, sinir olurum ben.. Ben yeni yılla beraber dolu dolu bir 27 yaşıma adım attım.. Koskoca 26 seneyi geride bıraktım.. 50 dermiş gibi koskoca diyorum ya, çok şey sığdırdım ben bu yıllara çünkü.. Her günümün her saatine birilerini, bir şeyleri ekledim.. Hepsi de güzel günlere gebe olmak, değerli diyebileceğim dakikalar içinmiş.. Dökülen gözyaşlarına, kaybedilen kıymetli insanlara, verilen yanlış kararlara, kırılan kalplere rağmen..
Birçok insan tanıdım ya da tanıdım sandım, bilmiyorum.. Kimisi transit geçti hayatımdan, kimileri asırlık çınar oldu.. Kimileri ise kalıcı olacağının sinyallerini verdi son zamanlarda.. Güven verdi.. İsimleri düşünce aklıma ya da sıfatları gelince gözümün önüne, hepsine bir anlam yüklemiş olduğumu fark ettim.. İyisine de kötüsüne de değer verdiğimi anladım..
Hani insan yaşlandıkça anasını babasını daha iyi anlar, derler ya, doğruymuş. Ölümlü insanın ömrüne endekslediği madde değişimlerinin periyodik tutarlılığına kendince bulduğu kulp olan zaman, insana aslında çok şey öğretiyor. Neden yemekleri yavaş yediklerinden, neden her gün yürüyüş yaptıklarına, her gün mutlaka neden haberleri izlemek zorunda olduklarından, iç çamaşırlarını neden ütüleme ihtiyacı hissetmelerine kadar uzanan bu geniş yelpaze, hayata ve onlara ait ansiklopedik, ama şart olan deneyimlerimize emin adımlarla sahip olmamızı sağlıyor.
Bu hayatta evlat olursun, kardeş olursun, arkadaş olursun, kuzen olursun, sevgili olursun, torun olursun.. Olursun da olursun.. Daha milimetrelerle hesaplanan bir şeyi, bu kadar sevmek, özlemle merakla beklemekmiş teyze olmak da.. (Bir sonraki yazımın da ilk paragrafıdır) Biz böyle bir haber aldık bu yılın sonlarında.. 7 haftalık olmasına rağmen kalbi 150 atıyormuş. Ben onu düşündükçe benim ki 250.. Heyecanlıyım, sadece bekliyorum onu dört gözle..
Bir şarkı vardı..” Yeni bir aşk yeni bir iş yine gülecek bir sebep lazım….” Kendim için doğru olduğuna inandığım, doğru insanların yanında olduğumu hissettiğim için, çok radikal bir karar aldım ve yıllar sonra işimi değiştirdim. Bu, aslında bir gün de verilebilecek bir karar değildi, çünkü benim de herkes gibi hayallerim oldu, koskocaman hem de. Ben büyüdükçe onlar küçüldü, ama asla vazgeçilir olmadılar. Bazen insan işte risk alıyor gözünü karartıp, bazen de kendisini güvende hissetmek istiyor, bir yere ait olmak belki de.. Zaman içinde sırtını yaslayabileceğin insanların olduğu bir yerde çalışmak, orada bir şeyler üretmek daha büyük bir haz sanırım. Ve insanın yaşı ilerledikçe, başka bir tabirle yalnızlaşmaya başladıkça ve bu hayata gerçekten yalnız devam etmek zorunda olduğunu idrak ettikçe, o özgür kızı bırakmak gerektiğini de görebiliyorsun. O özgür kız, aslında senin beyninde dostum deyip, kalbinde kocaman bir yer açıp onu oraya gömüyorsun ve en sevdiğin çiçeklerle arada onu ziyarete gidiyorsun. Hepsi bu.
Yine bir sürü kitaplar okudum, şarkılar dinledim, sayfalar karaladım, yine çok konuştum, yine boş konuştum, çok güldüm, ağladım zaman zaman, kızdım birilerine, kimisine küstüm kimisini ise affetmiş gibi yaptım bu yıl.. Yine verdiğim sözlerin bir kısmını unuttum, ama söylemediğim birçok şeyi de yaptım.. Yine büyüdüm ve yine çocuk kaldım..
365 günde bir, numarasını bir arttırarak kontrat tazeleyen ezeli bir işçi olsa da bu yeni yıl ve o, her yenilendiğinde bizi biraz daha eskitse de, yeni yıl yeni yıl yeni yıl herkese kutlu olsun!..